به گزارش همشهری آنلاین، برای مثال نان لواش را زنجانی‌ها و سنگک را نفرآبادی‌های شهر ری بر عهده گرفتند و یزدی‌ها هم شیرینی‌پزی می‌کردند و این چنین پخت نان‌های سنتی میان اقوام مختلف تقسیم شد. یک گروه نانوایان دوره‌گرد هم بودند که نان را روی شانه می‌گذاشتند و فریاد می‌زدند «نان». معمولا نان آنها به‌دلیل حجم زیاد، کیفیت خوبی نداشت و اغلب خمیر بود.