در دنیای امروز که با بحران‌های زیست‌محیطی، شیوع بیماری‌های مزمن و رنج حیوانات روبه‌رو هستیم، بسیاری از ما به بازاندیشی در سبک زندگی خود رسیده‌ایم. یکی از بنیادی‌ترین این بازاندیشی‌ها، مربوط به چیزی است که هر روز می‌خوریم.

این پرسش که آیا انسان به‌طور ذاتی گوشت‌خوار است یا نه، پرسشی صرفاً تغذیه‌ای نیست. بلکه پرسشی است درباره زیست‌شناسی، روان‌شناسی، اخلاق، تاریخ تکامل و سبک زندگی. پاسخ به این پرسش می‌تواند منشأ بازاندیشی در بسیاری از عادات غذایی مدرن، بیماری‌های مزمن و رابطه ما با حیوانات باشد. انسان‌ها ممکن است بتوانند گوشت بخورند، اما آیا باید بخورند؟ و آیا بدن انسان برای این کار طراحی شده است؟